„Mam Autyzm, a Ty…?” – Trwa Europejski Tydzień Autyzmu
Autyzm to zaburzenie pojawiające się zaraz po urodzeniu lub we wczesnym dzieciństwie. Charakteryzuje się takimi cechami jak problemy z interakcją społeczną, językiem, komunikacją niewerbalną i procesem uczenia się.
Czym jest Autyzm?
Autyzm to zaburzenie pojawiające się zaraz po urodzeniu lub we wczesnym dzieciństwie. Charakteryzuje się takimi cechami jak problemy z interakcją społeczną, językiem, komunikacją niewerbalną i procesem uczenia się, powtarzające się wzorce zachowania, przywiązanie do zachowań rutynowych. Czasami zaburzeniu towarzyszą nadzwyczajne zdolności umysłowe
Czy są symptomy świadczące o tym, że dziecko może mieć Autyzm?
Tak, na przykład między innymi:
1. Nie lubi przytulania, nie domaga się bliższego kontaktu.
2. Nie gaworzy lub gaworzy bardzo mało.
3. Nie wykonuje gestów komunikacyjnych ( np. potakiwanie głową).
4. Nie wodzi spojrzeniem za obiektem.
5. Nie wykazuje reakcji na imię.
6. Sprawia wrażenie dziecka niesłyszącego.
7. Unika kontaktu wzrokowego.
8. Nie bawi się w interakcyjne zabawy ( a kuku, zabawa w chowanego).
9. Nie naśladuje spontanicznie innych osób
U większości dzieci autystycznych występują nadwrażliwości lub niedowrażliwości na niektóre dźwięki i zapachy, ale także dotyk. Jest to widoczne np. w przypadku niechęci do ubierania określonych elementów odzieży, zatykaniu uszu przy głośniejszych dźwiękach, unikanie kąpieli, ograniczeń w przyjmowaniu określonych potraw.
Czy rodzice umieją rozpoznawać Autyzm?
Rodzice pierwsi zauważają symptomy zwiastujące autyzm. Zdarza się coraz częściej, iż pomocy szukają rodzice bardzo małych dzieci, u których pierwsze objawy zostały zlekceważone przez lekarzy pediatrów. Informacje zdobywają przez samodzielne studiowanie literatury, przeglądanie stron internetowych. Jednak znaczna ich część przybiera postawę wypierającą i zazwyczaj upływa kilka miesięcy zanim podejmą pierwsze kroki w kierunku diagnozy.
Czy istnieje możliwość zahamowania rozwoju Autyzmu?
Im wcześniejsza diagnoza, tym większe szanse na otoczenie dziecka odpowiednią, specjalistyczną opieką. W związku z szerokim spektrum zaburzeń dzieci autystyczne potrzebują intensywnego wspomagania rozwoju. Celem terapii jest zminimalizowanie trudności w obszarach dotyczących relacji społecznych, komunikacji, jednak tym najważniejszym celem jest zwiększenie zdolności do samodzielnego życia.
Autyzm wczesnodziecięcy jest zaburzeniem, którego skala częstotliwości występowania stale rośnie. Mimo, iż badania naukowe nad jego specyfiką i przyczynami trwają od lat, wyniki nie są jednoznaczne. Dlatego priorytetową rzeczą jest jak najszybsze wykrycie pierwszych objawów i natychmiastowe podjęcie działań terapeutycznych, bo wtedy są one najbardziej skuteczne. Wczesna interwencja terapeutyczna daje szansę na poprawę funkcjonowania i wyrównanie deficytów rozwojowych. Znaczna część dzieci przejawiających zaburzenia ze spektrum autyzmu, objęta odpowiednią terapią we wczesnym okresie swojego życia, osiąga tak duże postępy w porównaniu z dziećmi nią nie objętymi, iż rozpoczyna naukę w normalnych szkołach.
„My rodzice dzieci z autyzmem największych problemów doświadczamy ze strony otoczenia społecznego. Wynika to raczej z braku wiedzy na ten temat, niż z samej chęci krytyki naszych zdolności wychowawczych. Bo jak to może wyglądać z zewnątrz, kiedy po dziecku nie widać zaburzenia i nagle w miejscu publicznym dostaje ataku paniki, w sekundzie staje się agresywny, krzyczy, piszczy i rzuca się na podłogę? Wniosek nasuwa się jednoznaczny… jest źle wychowany. Ktoś kto nie zna specyfiki tego zaburzenia, nie może przecież rozważyć takiej możliwości, że oto dziecko znalazło się w nowym miejscu, gdzie być może ilość docierających do niego bodźców zwyczajnie go przeraża.
Byłam zmęczona uwagami ludzi, więc przypięłam Wojtkowi plakietkę z napisem „mam autyzm. A Ty?” …i jeden problem został rozwiązany. Bo autyzm, to ciągłe rozwiązywanie problemów. Zanika jeden, pojawia się inny. Problemów, na które gotowych rozwiązań nie podaje literatura jest wiele. To bezustanne testowanie sposobów radzenia sobie z trudnymi zachowaniami, ponieważ to co pomoże jednemu dziecku, niekoniecznie zadziała na drugie.
Dla rodzica najwyższą wagą jest wsparcie kompetentnych specjalistów, którzy wspierają nas swoją wiedzą, rodziny, ale także kontakt z osobami o podobnych problemach.
Od 7 lat widzę jak Wojtek stara się i dzielnie sobie radzi. Zapewne gdyby był zdrowy, nie doceniłabym jego wysiłków, gdyż miałabym świadomość, że to naturalne i tak musi być.
Dziś widzę szczęście w każdym jego słowie, czy wierszyku wyrecytowanym na szkolnej akademii. Rozpiera mnie duma kiedy sam założy skarpetki, czy podejmuje próby zrobienia sobie kanapki. Śmieję się nawet wtedy kiedy wykąpie się w kałuży, czy wyjdzie z domu w jednym bucie.
Nie zależy mi, żeby nauczył się czytać i pisać, bo to umiejętności ponad jego możliwości, więc nigdy nie dostanę listu z wakacji. Nie zależy mi żeby był lekarzem, bo równie dobrze może być szewcem. Najważniejsze żeby był szczęśliwy i taki jest mój cel wychowawczy.”
Katarzyna Witecka, Studentka Staropolskiej Szkoły Wyższej,
Członek Koła Naukowego StSW „Logoteka”, szczęśliwa mama dziecka z Autyzmem.
Zapraszamy do odwiedzin strony http://autyzmwojtek.pl/
Staropolska Szkoła Wyższa, jako jedyna w województwie świętokrzyskim zainaugurowała I edycję studiów podyplomowych w zakresie Edukacji i rewalidacji osób z autyzmem, zespołem Aspergera i innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju. Celem studiów jest zapoznanie słuchaczy z najważniejszymi nowymi tendencjami we współczesnej dydaktyce i metodyce pracy z osobami z całościowymi zaburzeniami rozwoju. Program studiów odpowiada optymalnie na potrzeby nauczycieli i specjalistów w zakresie udzielania skutecznej pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom i uczniom z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi na terenie przedszkoli, szkół i placówek.